Hari ni aku nak publis' satu kisah hidup kawan yang aku baru kenal(aku dapat kebenaran dari tuan ampunya kisah yer untuk siarkan). Sebenarnya selepas mendengar cerita darinya aku sedar yang aku sangat beruntung namun masih juga aku sentiasa merungut-rungut akan kehidupan ini. Dan aku juga percaya, ramai di antara kita yang mempunyai sejarah hidup yang lebih baik dari itu tetapi dalam waktu yang sama masih juga lagi  berkeluh kesah dengan nasib diri sendiri. Sedangkan kita adalah salah seorang yang terbilang beruntung di kalangan mereka. Semoga semua ini akan menjadi iktibar kepada kita supaya lebih bersyukur.

Dan aku tidak mengubah apa-apa didalamnya. Baik jalan ceritanya, mahupun gaya bahasanya. Dan aku juga tidak memperbaiki ejaan-ejaannya. Harap maklum.

Assalamualaikum.

Mak  ina dh lama meninggal since 2001...breast cancer...ina 6 beradik... anak yg tua...yg lain sekolah lagik?tgl yg bongsu je....tgktn 4...adk no 2 keje ngan JPS.... 3- staff nurse ky HUKM  4- tgh cri keje... hehehe  5- blajar kt MIAT

Ibu meninggal ms tu, ina bru start keje kt airport KLIA...arwah yg b'ia2 suruh ina g...sdgkn masa tu, dia dh mula x leh jln...adik ddk ngan abh ina. 3 bln lps ina msk keje, dia pun meninggal...sorg pun x jmpa, sbb mak pergi dr umah m.long ina kt ulu langat...masa tu, dia bru kuar spital...ina lah org yg paling t'kilan....

2 mgu mak kt spital KL tp ina x g tgk pun...ina org bru, x tau cmne nk g...nk amk cti pun ina x tau...ms tu ina dh mula keje kt kaunter check-in....ptg sblm mak meninggal, ina tpon dia kt umh m.long. dia srh ina dtg jmpa dia, tp masa tu ina tgh keje...dia ckp, bdn dia rs pns, ina igt sbb ubt kemo  n ubat mkn yg dia amk ina srh dia byk minum air....

sblm tu, ina yg jg dia kt spital...b'bln2 ina ddk dgn dia kt spital KL...ina ckp ngan spupu ina, srh mak minum air lebih...mgkn sbb bertukar ubat baru....klu ina tau dia tgh nazak masa tu.......itulah saat2 yg paling ina xkn lupa....klu ina dpt jmpa dia ms tu, msti byk bnda yg dia nk smpaikan pada ina....ina cuma ckp kt dia, yg ina dh mntk cuti seminggu..dan ina akn balik pd ari yg sama dia sampai kg....

 mmg ina blk pd ari yg sama ngan dia....tapi untuk tgk mayat dia je...bla ina teringat ttg tu..... ina rs kesal sgt....

Awak tau.. dulu ina ni x rapat dengan mak...dr kecil ina slalu d pinggir...mak n keluarga yg lain sentiasa lebih kan adk2 ina yg lain....lbh2 lg adk idk lelaki ina yg no. 2ina rasa yg ina ni bukan ank dorg......

ina sntiasa di cari kesalahan untuk mereka jadikan sebab untuk marah2....x kira lh... sbb adk2 atau sepupu ina.... setiap kesalahan mereka, ina akan dijadikan punca.......dr kecik, ina slalu pikir untuk lari dr rumah....ina rasa xde sapa yg suka ngan ina.....klu ina wt satu perkara. nmpk buruk pd pndangan dorg...tapi klu org lain yg buat. elok saja....bertahun2 hati ina sakit....

dulu masa skolah, ina dpt bantuan yayasan... adk ina yg lelaki tu pun dpt...tapi duit ina tu, mak guna untuk beli brg2 skolah adk...ina hanya guna brg skolah yg lama.. walaupun beg skolah ina tu dh brapa kali ina jahit...

lps ina abs skolah, ina hanya ddk umah...satu ari, adk ina wt kes kt skolah n dibuang skolah...mak ina dtg mengadu kt ina....tapi ina ckp mcm2 kt mak...nape mak nk mntk tlg ngan ina, sedgkan dia adlh ank kesaygan mak slama ni....mak yg wat dia jd mcm tu....mak bebas kan dia, mak murah kn dia ngan wit ringgit.....dulu ina ngadu mcm2 kt emak psl diakt skolah...sbb ms tu, ina pengawas... tapi mak x percaya.. mak ckp, ina yg saja wt cite....

lepas je, ina ckp mcm2 n luahkan rs ati ina.... mak nangis....ina rs berdosa sgt....tapi ati ina jd tenang lps tu...sejak dr tu, mak rapat ngan ina... segala hal mak akn ckp ngan ina....ina adalah org yg paling rpt ngan mak....mak msk spital pun, dia hanya nk ina yg jaga...berbulan2 ina ddk ngan dia kt spital....

ina yg uruskan dia dr mkn minum, mandi smpai jmpa doktor pakar....awk tau.....ina dpt migrain yg teruk ms ddk kt spital....

ina berjanji dlm diri ina... ina xkn menangis depan mak...awk bygkn lah... saya sorg yg kna berdpn dpn doktor2 pakar...mcm2 yg dorg ckp pasal penyakit mak...klu ina asyik manangis je... msti mak x kuat nk hadapi semua...mak lak, tiap kali pakar jmp kami, dia bkn tgk muka pakar tu, muka ina yg dia pndg...jd ina kna kna tahn je...

ina akn menangis bla ina g tpn mak sdara atau ina g surau...masa tu, ina dh x malu untuk meraung...hanya Allah yg tau perasaan ina masa tu....awk tau.... ina menangis dgn teruk sgt, masa ina dpt tau mak meninggal...

tapi... bila mayat mak depan ina....xde setitik pun air mata ina yg nk kluar.....ilang rs sedih.....bla abis je kebumi, ina rasa kehilangan yg teramat sgt.....airmata ina x berhenti keluar....skrg ni pun, bila ina teringat atau bercakap ttg mak.... air mata ina x leh nk d thn...adk pompuan ina ada ckp..... ina yg plg beruntung sbb dlm rmi2 ank, ina yg ada peluang untuk jg mak....

bla igt ttg tu... ina syukur sgt..... ank yg paling jauh hati adalah ank yg plg dekat dgn dia....sejak dr tu, ina x lagi d sisih oleh fmly...dorg respek ngan ina.... sbb ina yg bersusah payah jg mak ms sakit....banyak masa dan perhatian ina bg pd mak......walau pu dr abh ina sndiri....

ia adalah sebahagian dr perjalanan idup ina...ina hanya mampu terima dengan senyum dan air mata...

kan setiap manusia ada kelebihan n kekurangan...ina pun mcm tu...ina pun bkn slamanye baik....ada juga jht nye...tapi..........idup ina mesti kna terus....masih byk lagi ranjau idup yg ina kna tempuh....ina rs b'syukur... sbb ina d temukan dgn kwn yg mcm awk....dapt juga ina meluahkn rs yg terbuku dlm ati...sblm ni, ina hanya luahkn pd spupu ina yg sakit...

ina xnk tmbh lagi bbn yg dia tanggung...org tua awk msh ada lg ke...ina pun semenjak jg mak sakit, bru adk2 rapat ngan ina....klu x, ina benci sgt dgn dorg....iyalah..... kerana mereka, ina yg akan menanggung...skrg ni, dorg lbh suka klu b'bincang ngan ina dr abh ina....

abh ina bukan lah sorg yg sempurna......dia kasar ngan ank2.... ( ni dr pndangan mata ina )dia x pndi nk amk ati ank2...sbb slama ni... urusan kami, mak yg buat....dia cuma tahu, cari duit.... yg lain mak yg urus....abh ina dulu sorang yang bengkeng ngan ank2...sapa yg x pernah kna pukul ngan dia....kecuali 2 adk ina yg last....yg plg teruk kna pukul... ina lah......

ina dulu bkn jenis yg  leh kuar g jln2 ms skolah....awk tau, ina brani naik bs sorg2.... ms ina lps skolah....hehe... dulu ina tkt naik bs, sbb ina rs sume org tgk ina pelik je....skrg ni, walau ina ank jati melaka... ina mmg x tau selok belok jln melaka..klu ada org tny cara nk g jln2 kt melaka... ina angkt tgn serender dulu...nti x psl2 dorg sesat lak...

 -------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Yaa Allah...tabahkanlah dia. Dan gandakanlah hatinya agar dia bisa menanggung segala kesunyian dan kepahitan hidup.

Ina sabarlah ..semua itu ada hikmahnya...dan sesungguhnya Allah bersama orang-orang yang sabar dan bersyukur.Dan semua itu telah berlalu, dan tetap juga akan meninggalkan kita semakin jauh. Jadi langkahlah untuk hari esok dengan lebih tabah.Sesungguhnya di dunia yang sanagt sunyi ini engkau tidaklah kesorangan. Masih ramai yang bersedia bersamamu , berakit kehulu atau berenang ketepian.

Bukankah dengan itu menjadikan kau lebih tabah? kadang2 kita sangat benci dengan apa yang kita lalui. Tapi setelah masa berlalu, dan semua itu telah  jadi kenangan. Yang pahit dan pedit itu bisa jadi sangat manis utk di kenang.

Sesungguhnya manusia ini sangat mudah membenci, namun hakikat sebenarnya, manusia ini lebih mudah memaafkan dan menyayangi

Besar sungguh pengorbananmu dan besar sungguh hatimu dalam menerima cubaan Allah.
ina, aku sangat bertuah dapat peluang berkenalan dengan orang yang seperti kau ini. orang yang sangat kaya dengan kebaikan. Semoga dapat aku mencontohimu dalam perkara berkorban itu..

Aku tidak mencari kesilapan dan kelemahan orang lain, dan aku juga tidak mengumpul kejahatan mereka, jadi aku tidak berminat utk mencari dan melihat pada kejelekan itu. Yang aku cari dan aku lihat cuma kebaikannya sahaja . Dan itu lebih bermakna dari segalanya. Dan aku pun bersyukur kerana pertemuaan ini. Semoga aku ini dapat memberi menafaat kepadamu, walaupun hanya sedikit.

Dan sesungguhnya aku tidak melalui apa yang engkau lalui itu..merasa tersisih oleh ibu bapaku, dan  juga aku sangat dihormati oleh adik2 ku. Lantaran dari itu aku rasa sangat terharu dengan semua ini. Seorang yang terbentuk dari rasa benci dan kecewa akhirnya menjadi insan yang sangat sarat dengan kasih sayang dan kemaafan....